معنی عشق..

دلم می خواست به یکی معنی عشقو نشون بدم کسی که هیچوقت پیداش نکردم ولی حالا پیدا شده بعد از ۱سال انتظار چیزی که همیشه ازش بدم مییومد یعنی انتظار ولی بالاخره تموم شد انتظار خاتمه یافت حالا ترس شروع شده ...

ترس از این که می تونم از اینکه موفق می شم از اینکه اون چه احساسی راجع به من داره نکنه از من بدش بیاد نکنه منو بازی قرار بده نکنه از من متنفر باشه از همه چی می ترسم حتی از انتظار دوباره یعنی نکنه اون منو ترک کنه اون وقت من میمیرم نابود میشم از بین میرم دیگه خودم نیستم از تمام اینا میترسم هر روز ساعتها به این فکر می کنم اما نمی دونم چرا اخرش فقط به گریه منتهی میشه انقد گریه تا اینکه چشمام دیگه باز نمیشه نمی تونم فکر از دست دادنشو بکنم نمی دونم چرا ولی اینو می دونم که خیلی زود ترکم میکنه و از دستش می دم اینو میدونم و باور کردم ولی باورشم سخته اون این کارو میکنه خیلی زود چون از من متنفره و هیچ احساسی نسبت به من نداره من تمام اینارو می دونم ولی نمی تونم ازش دل بکنم چون این یه عشق واقعی فقط یه طرفست که همین عذابم میده .......

تنها جایی که می تونم دردو دل کنم و حرف بزنم و بهش بگم که چقدر دوسش دارم اینجاست معذرت می خوام نمی خواستم هیچ کس بفهمه ولی جایی دیگه ای برای خالی کردن خودم ندارم هیج جا  هیچ کس .........

نگرانم نگران اینکه اون ترسایی که تو وجودمه به سراغم بیاد اون وقت من برای همیشه از بین میرم اصلا مهم نیست که بمیرم یا از بین برم ولی نمی خوام از دستش بدم نمی خوام ......

دریا...

هرجا چشم می رود اب است
 از افق تا افق همه دریا ست
  آب آیینه ای است پهناور
   صورت آسمان در آن پیداست

                                           خنده ی گرم و  روشن خورشید 
                                             بر تن سرد دریا می ریزد               
                                             موج ازپشت موج می آید 
                                               موج در پیش موج می خیزد

                                                                                     می کشد آب دامنش را نرم
                                                                                       بر تن پاک ماسه های کبود .
                                                                                        می برد لذت از نوازش آب
                                                                                         ساحل بی خیال خواب آلود
 
  دست دریا به گردن خشکی 
   سینه ریز صدف می آویزد .
    شاخه ی موج بر تن ساحل 
     از کف خود شکوفه می ریزد .
                   
                                              می شوم شاد و می زنم غوطه 
                                                مثل ماهی میان آب زلال 
                                                  آسمان دلگشاد و دریا رام 
                                                   زندگی مهربان و من خوشحال .

یادش به خیر من عاشق این شعر بودم تو کلاس اول می خوندیم هیچ وقت یادم نمی ره معلممون گفت که نمی خواد این شعرو حفظ کنید من انقد گفتم تا رازی شد حفظش کنم نمی دونم چرا ولی حس غریبی به این شعر دارم ......
           

دنیام برگشت....

نمی دونم چرا ولی انگار خستم انگار روحم خستست دنیام دوباره بر گشته روحم زندگیم ولی
خستم خیلی دلم می خواد بخوابم یعنی روحم بخوابه ولی درسو مدرسه نمی زاره ......
تا حالا با تمام سختی ها سوختمو ساختم با اون فکری که داشت منو عذاب می داد با اون دردی که تو وجودم بود تمامشون مثل یه توپ دور سرم می گشت ولی باهاشون کنار اومدم انقد کنار اومدم تا به ارزوم رسیدم  هنوزم باور نمی کنم یعنی فکر می کنم خواب می بینم ولی نمی دونم چه جوری تشخیص بدم امشب برای اولین بار تو این مدت راهت می خوابم بدون هیچ فکری البته با فکر عشق باورم نمی شه می دونم دارم به خودم دوروغ می گم ولی همین دروغشم ارام بخشه ........

دارم فکر می کنم که امشب خوابشو می بینم نمی دونم چه جوری ولی این فکرو می کنم ....

راستی من حسابی سرما خوردم امروز عصر داشت بارون مییومد نم نم من عاشق این هوام به قول خودم هوای عشق تمام عاشقا تو این هوا میان بیرون منم رفتم بیرون صدای نم نمش
 نمی ذاشت اروم بگیرم برای همین رفتم قدم زدم یه دفعه به خودم اومدم دیدم الان یک ساعته که من تو خیابون زیر بارونم البته قطع شده بود ولی بوش هنوز بود تو اون هوا قدم زدن خیلی کیف داشت فقط جای یه نفر بد جوری خالی بود .....

هیچی دیگه اومدم خونه صدام در نمی یومد الانم چشام باز نمی شه خیلی خوابم مییاد منتظر اون خواب می مونم فعلا بای..........