ما عمریه تشنه ایم ...

 میون این همه کوچه که به هم پیوسته                         کوچه قدیمی ما کوچه بن بسته

  دیوار کاهگلی باغ بزرگ                                       که پر از شعرای یادگاریه 

  مونده بین ما و اون رود بزرگ                                که همیشه مثل بودن جاریه 

  توی این کوچه به دنیا اومدیم                                     تو این کوچه داریم پا می گیریم 

  یه روزم مثل پدر بزرگ باید                                     تو همین کوچه بن بست بمیریم 

  اما ما عاشق رودیم مگه نه ؟                                     نمی تونیم پشت دیوار بمونیم 

  ما یه عمره تشنه بودیم مگه نه ؟                                  نباید ایه حسرت بخونیم  

                                     
چرا باید کوچه مون بن بست باشه  چرا اخه برای چی .... روی دیواری که پر از یادگاریهای جوواجوره جایی که تمام خاطراتت توش خالی شده ...

یه رود همیشه بین دو تا قلب جاریه جایی که هیچ وقت بهم نمی رسه چرا .....

یه روز یه جا  به دنیا می ای یه روزم بدون اینکه بفهمی همون جا میمیری ....
ما عاشق رودیم اره ما عاشق رودیم عاشق پاکی عاشق هر چی که زلال و پاکه اره ما عاشق رودیم ....
یه عمره تشنه محبتم نباید حسرت بخورم ....

پس چی کار کنم من تشنه یه عشقم که هیچ وقت بهم ندادن که نتونستم بگیرمش هیچ وقت مال من نشد ... من تشنه عشقم تشنه محبت تشنه حرفایی که هیچ وقت نشنیدم .. چرا بهم نمی زنی با یه عشقم چرا بهم نمی گه چرااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا ؟؟؟؟؟؟

من موندمو یه عشق تنهای تنهای یه خاطره عشق مه دیر یا زود تنهام میزاره میره ... می فهمی تنهام میزاره میره ..... بدون خدافظی حسرت نمی تونه کاری کنه فقط غمتو زیاد می کنه ... همین ...