بارون چشمات..

حق حق گریه به ادم عمون هیچ کاری و نمیده نمی زاره راحت فکر کنی نمی زاره راحت بگی راحت حرف بزنی ... یه کسی که دیگه تنهای تنها شده کسی که فکراش ولش نمی کنه  کسی که شاید تو یه هفته فقط ۲ روز بخوابه ... فکر ولش نمی کنه نمی تونه کاری انجام بده ... میره تا یه کم هوا بخوره همین جور که میره و برف ها هم پشت سر هم رو سرش می ریزه ...  فکر می کنه کاش یه عشق کنارش بود تا می تونست دو نفری از این هوا لذت ببره ... خلاصه با کلی فکر به جای مورد علاقش می رسه ... جایی که تمام غم هاش و می دید و ارامش می گرفت ...

میشینه رو صندلی ... اروم چشماشو که خیس از اشک بود می بنده ... میره تو فکر بازم یه فکر تازه همیشه دلش می خواست برا یه دقیقه هم که شده عشقشو کنارش حس کنه ... ولی این ارزو هیچ وقت براورده نشد ... حالا ایندفعه فکر می کنه که الان که بره خونه و بعد میره تو اینترنت و بعد اون عشق باهاش حرف می زنه حرفای تازه حرفایی که هیچ وقت طاقت شنیدنشو نداره ... بدون مقدمه میاد بیرون و میزنه به سرش و ایندفعه برا همیشه تموم میشه ... تمام فکراش به مرگ ختم میشه ولی همیشه به مرگ واقعی ختم نمی شد یعنی کارش جواب نمی داد و نمی مرد ولی ایندفعه واقعا جواب داد وقتی از این فکر دست بر میداره و چشماشو باز می کنه گریه عمونشو میبره تا می تونه زار میزنه اهنگایی که تو گوشش بود انگار داشتن باهاش گریه می کردن ... با همون چشما راهی خونه میشه ... هیچی نمی بینه هیچی وقتی می رسه خونه سرش از شدت درد داره می ترکه ... می ره بخوابه ولی خوابش نمی بره ... خب !!!
می ره تو نت اون فکر بی خود بود ... میاد بیرون و ....
دلش از همه چی گرفته از حرفایی که تحمل شنیدنشو نداره ولی می شنوه از هر چیزی که که ازارش میده دلللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللش گرفته .....